Je hebt een manuscript geschreven. Het is de vierde, dertiende of 152e draft en het is af. Althans, zover dat echt mogelijk is. Wat doe je nu?
De Zuivering
Het is een vraag die ik mezelf onlangs opeens moest stellen. Na een aantal jaar (niet aan één stuk, maar toch altijd in gedachten) schrijven aan De Zuivering kwam het moment dat ik klaar was. Ik had een manuscript waar ik tevreden mee was. Uren, dagen en weken aan bloed, zweet en tranen vertegenwoordigd in duizenden woorden. Wat doe je daarna als schrijver? Een lastige vraag. Stiekem zitten er ook twee vragen achter verstopt:
- Wat doe ik met het manuscript?
- Wat doe ik met alle tijd die ik niet meer in het manuscript hoef te stoppen?
Tja…
Wat doe ik met het manuscript?
Om met de makkelijkste vraag te beginnen, wat doe je met je prachtige manuscript als het klaar is? Eerlijk gezegd hoef je er niet per se iets mee te doen. Als je het met plezier geschreven hebt, voor jezelf of enkele naasten, kan dat al voldoende zijn. Het kan voor altijd jouw verhaal blijven, een kostbare en intieme bezitting.
Maar dat is blijkbaar niet hoe ik in elkaar steek. Ik wil mijn verhaal de wereld insturen en bij lezers krijgen die er (hopelijk) iets waardevols uit halen. En dan blijken er een heleboel mooie opties te zijn om dat voor elkaar te krijgen. Grote uitgeverijen, kleine uitgeverijen, self-publishing, noem maar op. Bij sommige van deze opties lijkt de kans op succes als meedoen aan de loterij: klein, maar met een mooie, verleidelijke belofte. Bij andere opties steek je zelf nogmaals de armen uit de mouwen en blijkt het schrijven van een manuscript slechts het begin van het werk te zijn.
Na leervolle gesprekken met medeauteur Imke Smeets (nogmaals bedankt voor al je kennis!) en research online, heb ik er uiteindelijk voor gekozen mijn geluk eerst te wagen bij de grotere uitgeverijen in Nederland (en België). Waarom? Ik houd van het schrijven van boeken. Ik weet nog niet of dat ook geldt voor dingen zoals vormgeven, drukken en marketen van boeken. Dat zijn een hóóp nieuwe dingen om te leren. Ik ben leergierig. Ik sluit niet uit dat ik al deze dingen ooit ga leren en zelfs leuk ga vinden. Maar voor nu hoop ik nog dat een uitgeverij me dit voor De Zuivering uit handen zal nemen.
Het aanbieden van een manuscript blijkt trouwens ook nog een onderneming op zich te zijn. Synopsissen en begeleidende brieven met andere vereisten per uitgever (misschien dat ik een tabel maakte om het overzicht te kunnen bewaren…). Gelukkig was ik ook hier erg geholpen met Imke’s ervaringen.
En nu? Geduld. Minstens zo’n 3 tot 6 maanden geduld. Toch zal ik De Zuivering nog niet helemaal loslaten. Verwacht de komende tijd meer brokjes informatie over het verhaal en de karakters!
Wat doe ik met de tijd die ik niet meer in mijn manuscript hoef te stoppen?
Deze vraag kun je uitstellen als je zelf nauw betrokken bent bij het publiceren van je manuscript. Maar vroeg of laat zal hij je besluipen en bespringen. Of niet? Misschien is het antwoord heel simpel: aan een nieuw verhaal/project beginnen?
Ik vermoed dat daar wel het antwoord ligt. Toch merk ik dat het me nog enige moeite kost om een van de vele projecten op te pakken die door mijn hoofd spoken. Waar ik dacht dat het afronden van het manuscript vooral bevrijdend zou zijn, voel ik me ook ietwat stuurloos. Ga ik nadenken over een vervolg? Pak ik dat project op waar ik al een losse planning en enkele duizenden woorden voor heb? Schrijf ik eerst wat kortere verhalen? Of laat ik me toch verleiden tot een project dat veel meer van me vraagt dan ik ervaring mee heb, zoals een interactive novel of het script voor een heuse musical? Zoveel leuke mogelijkheden, zo weinig uren op een dag…
Misschien is het oké om langere tijd gebruik te maken van deze stuurloze vrijheid om het allemaal tegelijk te proberen. Zien wat als eerste blijft plakken? Me laten leiden door inspiratie? Dat is voor nu mijn plan, in ieder geval. Laten we kijken hoe het uitpakt!
Lang en Gelukkig
Gelukkig was ik niet helemaal stuurloos de afgelopen tijd. Ik had de eer mee te werken aan een verhalenbundel voor het goede doel, namelijk Lang en Gelukkig van het Papieren Zwaard, vol met queer hertellingen van bekende en minder bekende sprookjes. Alle winst van deze verhalenbundel gaat naar COC Nederland, die zich al jaren inzetten voor bevordering van de gelijke rechten, emancipatie en acceptatie van LGBTQIA+ personen.
Het was een goed project om mijn schrijfspieren warm te houden. Ik heb met veel plezier het verhaal van Aladdin en de wonderlamp onder handen genomen, een sprookje dat me nauw aan het hart ligt. Andere sprookjes die in de bundel terug te vinden zijn: De kikkerkoning, De rattenvanger van Hamelen, De kleine zeemeermin, De kraai en Robin Hood. Je kunt de bundel nog tot en met 19 mei bestellen!
Hmm… Misschien zou ik ook een eigen verhalenbundel kunnen schrijven? Een graphic novel? Een kookboek? Een…