Ik denk dat het hoog tijd is dat ikzelf ook wat van me laat horen, na die prachtige introductie van ‘P’. Echter, ik moet toegeven dat hij met zijn introductie de lat erg hoog heeft gelegd voor mijn eerste blogpost hier!
Ook namens mij een hartelijk welkom op mijn website! Vanaf hier hoop ik jullie mee te kunnen nemen in mijn bestaan als auteur, in mijn verhalen, alsook in mijn meer algemene overpeinzingen op het gebied van schrijven, fantasy en worldbuilding.
Er is veel gebeurd sinds ik, ongeveer vier á vijf maanden geleden, de laatste hand legde aan de first draft van Dochter van de Masjeir: De Zuivering (werktitel). Een verhuizing, bijvoorbeeld, maar ook enkele andere veranderingen die niet per se ingepland waren, maar toch ineens opdoken. Allemaal dingen die veel meer tijd en moeite kostten (of nog steeds kosten) dan ik eigenlijk wilde, met als gevolg dat ook het opzetten van deze site wat vertraging opliep.
Mijn first draft ligt momenteel in de handen van een kundige groep alpha-lezers, waaronder ‘P’, die dus niet langer ongeduldig hoeft te wachten op de rest van het verhaal. Nu is het míjn beurt om te wachten. De bevindingen van mijn proeflezers bepalen mijn volgende stappen. Heb ik een niet te ontkennen meesterwerk geproduceerd? Of moet ik toch nog flink gaan editen en herschrijven, voordat ik ga aankloppen bij uitgeverijen? Wat als ze het allemaal helemaal niets vinden? Ik kan jullie zeggen, voor mij als auteur is niets zo spannend als de eerste mening van anderen afwachten. Het feit dat ik een jaar aan De Zuivering gewerkt heb, maakt het er zeker niet makkelijker op.
‘Auteur’. Als ik het zo zeg, klinkt het als heel wat, maar bescheidenheid gebiedt me te zeggen dat ik voor mijn gevoel nog een flinke weg te gaan heb, voordat ik die titel geheel verdiend heb. Ja, ik heb in het verleden succes gehad in schrijfwedstrijden. Ja, ik ben weleens gepubliceerd. En ja, ik heb een boek geschreven. Dat is allemaal wat waard. Maar écht een boek gepubliceerd hebben, dat is toch wel de ware rite de passage, niet?
Als ik andere schrijvers mag geloven, is zelfs dat nog maar een relatief kleine, eerste stap. Ik ben bang dat ze hierin gelijk hebben. Aan de andere kant, dat maakt hem niet minder belangrijk voor het proces! Dus braaf wacht ik tot ik alle verslagen van de alpha-lezers binnen heb, zodat ik daarna weer gericht kan editen. En daarna? Hopelijk verder op dit pad naar ware auteurschap.
In de tussentijd zal ik niet stilzitten, in ieder geval. Terwijl ik dit schrijf, moet er nog een hoop gebeuren aan deze site. Dat niet alleen, er zijn genoeg verhalen die op mij wachten. Verhalen die wachten tot ze beleefd, geanalyseerd of geschreven worden. En daarna? Ik zal proberen mijn overpeinzingen zodanig in blogs te gieten dat anderen er iets van wijsheid uit kunnen halen. Als ik er op z’n minst in slaag anderen tot denken aan te zetten, ben ik al tevreden, zelfs als ze van mening zijn dat ik simpelweg wat aan het raaskallen ben.
Lezen, denken, schrijven.
Nou maar hopen dat ik nooit zonder woorden kom te zitten…
Met Zwierige Groet,